Sinds 13 maart is het akelig stil in onze geliefde evenementensector. Geen zomerfestivals, geen concerten, geen culturele uitjes, niets. Om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan werden alle culturele events verboden. Een hele sector is unplugged.

Ondertussen ligt een heel voorzichtige heropstart in het verschiet. En kunnen vanaf 1 juli – onder strikte voorwaarden – culturele activiteiten plaatsvinden voor 200 personen. Maar wat is de impact op lange termijn? Raakt onze sector hier ooit weer bovenop? En hoe kunnen we onszelf indekken als de geschiedenis zich herhaalt? Antwoorden haal ik als jongste Zanzibarees bij Luc Van Hove en Mats Raes, zaakvoerders van event- en marketingbureau Zanzibar.

Charlotte: Anderhalf jaar geleden zaten we samen rond de tafel om terug te blikken op het 20-jarige bestaan van Zanzibar, hoe kijk je in deze tijden naar de toekomst? 

Luc: “Wat we nu meemaken, is ongezien. Maar we zetten de hakken in het zand en zijn hoopvol dat de sector veerkrachtig en creatief genoeg is om ook dit te overwinnen. Zo zien initiatieven als LIVE2020 het levenslicht. Het solidariteitsfonds dat gelden wil inzamelen om perspectief te bieden aan de door crisis op alle vlakken zwaar getroffen collega’s. Quasi alle organisatoren pakken uit met toffe en opvallende initiatieven om de crisis van antwoord te dienen. Het bewijst de onverwoestbare drive die heerst in onze sector. En geeft dat duwtje in de rug richting een hoopvolle toekomst.”

“De huidige situatie dwingt ons als event- & marketingbureau om een koers te varen die we anderhalf jaar geleden niet voor ogen hadden. Zolang de strenge preventiemaatregelen tegen de verspreiding van het COVID-19-virus van kracht blijven, moeten we – meer dan ooit – manieren vinden om onze sector te ondersteunen en te helpen heropleven. Maar er zijn veel vraagtekens. En ook de evenementensector heeft nood aan ademruimte. Het hoeft ook niet gezegd dat de aanhoudende onzekerheid veel van ons vergt, ook op persoonlijk vlak.”

Charlotte: De evenementensector heeft al vaker rake klappen gekregen. De aanslagen op 11 september 2001, de bankencrisis in 2008, de terroristische aanslagen in Brussel en Zaventem op 22 maart 2016 die hebben geleid tot de bijstelling van het algemene dreigingsniveau naar niveau 4, …. Ben je daar als bedrijf ooit op voorbereid?

Luc: “Het verschil met de huidige coronacrisis is dat er in het verleden vrijwel direct perspectief kwam. Tegelijk zijn we deze keer als bedrijf op alle lagen van onze activiteit getroffen. Gelukkig kunnen we in deze onzekere tijden terugvallen op onze duurzame vertrouwensrelaties, een mooi referentiekader en 20 jaar geschiedenis, maar het is spartelen om het hoofd boven water te houden. Met alle gevolgen van dien.”

Mats: “Overheden moeten – naast steunmaatregelen en perspectief – ook signalen geven dat er ondanks de preventiemaatregelen nog steeds kleinschalige initiatieven mogelijk zijn. En dat dergelijke initiatieven ook ondersteund en gedragen zullen worden. Stad Antwerpen is hier een mooi voorbeeld van. In plaats van massa-evenementen ligt de focus deze zomer op kleinere activiteiten in de stad. Dat is als overheid een makkelijke stap om te nemen en geeft bovendien zuurstof aan onze sector.”

Charlotte: Op welke manier zie je die evenementen dan plaatsvinden?

Luc: “Ik geloof erin dat de expertengroep GEES een basisoplossing zal voorzien die de evenementensector toelaat terug op te starten. Zo is bijvoorbeeld het CERM (Covid event risk model) recent in het leven geroepen. Maar hoe dat precies in zijn werk zal gaan? Dat is moeilijk te voorspellen. De coronafilosofie van de regering onderging gelukkig een ommezwaai. Van ‘niets mag, behalve’ naar ‘alles mag, behalve’. Dat brengt optimisme. Een belangrijke stap in de goede richting.”

Charlotte: Zullen al die strenge preventiemaatregelen niet nefast zijn voor de beleving van eventbezoekers?

Mats: “Vroeg of laat zal de situatie terug normaliseren. Mensen samenbrengen onder de noemer cultuur, dat is iets onverwoestbaars. Nu we enkele maanden in ons kot hebben gezeten, beseffen we hoe hard we allemaal die verbinding en die ontmoeting nodig hebben. Als mens en als maatschappij.”

Luc: “Maar we zijn ook realistisch en beseffen dat het in de toekomst anders moet. Dat verwachten bezoekers ook. De algemene richtlijnen voor hygiëne zitten er inmiddels goed ingebakken. Voor de organisatoren betekent dat evidente aanpassingen zoals bijvoorbeeld meer refreshment points.”

Charlotte: En 1,5 meter afstand houden van elkaar.

Mats: “Het wordt interessant om te zien hoe en of dit al dan niet in de praktijk zal worden toegepast. Het ondermijnt in zeker zin de essentie van een evenement, waar je net dicht op elkaar wil kruipen, of spreek ik teveel voor mezelf? En hoewel organisatoren zichzelf ongetwijfeld zullen heruitvinden om hier antwoorden op te vinden, met de huidige preventiemaatregelen wordt het een moeilijke opdracht om opnieuw ziel te geven aan onze sector.”

Luc: “Als dat de toekomst is voor evenementen, haakt het grote publiek gegarandeerd af. De initiatieven zullen dan in afwachting van een vaccin wellicht verschuiven van de festivalweide naar de privésfeer met vrienden en familie in intieme kring. Vanzelfsprekend zal de impact daarvan voelbaar zijn op onze economie. Voor massa-evenementen is het een kwestie van tijd voor we terug naar het normaal kunnen.”

Charlotte: Events, hospitality, partnerships, toerisme: de culturele sector is langs alle mogelijke kanten hard getroffen. Hoe garandeer je de continuïteit van het bedrijf?

Mats: “Een van de sterktes van Zanzibar is altijd onze veelzijdigheid geweest. Al moet ik niet vertellen dat alle vier de activiteiten momenteel onder vuur liggen. Op vlak van festivals is dit hoe dan ook een verloren jaar. Onze hoop gaat in de eerste plaats uit naar toerisme, later zullen events en de bijhorende hospitality- en partnershipactiviteiten volgen. In tussentijd is dit een belangrijk momentum om strategische keuzes te maken, waar dat anders vaak in een rollercoaster zit. De relatief rustige eventzomer zal dan ook kansen bieden om de relaties tussen organisatoren en partners, en de rol die Zanzibar daarin speelt, te verdiepen en uit te bouwen met een hoopvolle blik op de toekomst.”

Luc: “Het is het uitgelezen moment om als bedrijf stil te staan bij wat je doet, maar ook om trouw te blijven aan je DNA. Onze focus ligt dezer dagen dan ook vooral op variaties van activiteiten die we al deden. Dat vertaalt zich bijvoorbeeld in een project als Experience Antwerp, waar onze jarenlange expertise op vlak van toerisme, partnerships, marketing en ticketing – alsook de vertrouwensrelatie die we doorheen de jaren hebben opgebouwd met de stad – tot uiting komt.”

Charlotte: Wat heb je hier als ondernemer/zaakvoerder uit geleerd?

Luc: “Dat je houvast moet zoeken in de klein gelukskes. De zekerheden die nu zijn weggevallen, komen vroeg of laat wel weer terug. Nu is het moment om kleine initiatieven of initiatieven met een knipoog naar voor te schuiven die in normale omstandigheden in de schaduw zouden staan van grotere spelers. Initiatieven die misschien niets opbrengen, maar wel drive geven. Groot, groter, grootst is interessant op economisch niveau, maar verliest in realiteit vaak aan waarde. Crisissen geven ook inzicht in wat stand zal houden en wat niet. Daar ben ik altijd een big believer van geweest.”

Mats: “Niets is vanzelfsprekend. De metafoor van de zwarte zwaan is de laatste weken pijnlijk concreet geworden. Je ondergaat en je vecht met je motivatie in alle betekenissen van het woord. Om uiteindelijk terug op te veren. Ik blijf ervan uitgaan dat hard werken uiteindelijk wordt beloond. En hou vast aan het idee dat de zwarte zwaan corona op lange termijn kansen biedt om hier als bedrijf sterker uit te komen. Maar er mag wel stilaan terug wat meer leven in de brouwerij komen. Het feit dat we terug op café mogen was alvast een grote persoonlijke ontlading (lacht).”

Luc: “Je bedoelt, terug muziek in de brouwerij! Ik droom al van een goed concert in het OLT en een steak in de Ciro’s (lacht).”

Charlotte: Aan goesting alvast geen gebrek!